คนเรานั้น บางครั้งก็ชอบต่อต้านทัศนะ ความคิดเห็นของผู้อื่นโดย
ปราศจากเหตุผลใดๆ ที่เป็นเช่นนี้เพราะเขาหลงตนเองว่ายิ่งใหญ่
หรือว่าเป็นเพราะเขารู้สึกว่าคนนั้นด้อยกว่าผู้อื่น ไล่หาต้นตอให้ถึงที่
สุด ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะความยึดมั่นถือมั่นนั่นเอง
และสำหรับผู้ใฝ่ในธรรม สิ่งที่เขาต้องการกระทำสำคัญ ก็คือ การสละ
ทิ้งความยึดมั่นถือม่ั่นนี้เอง
"เมฆขาวล่องลอยอย่างอิสระ" นั่นคือ คนเราควรเป็นเหมือนดั่งเมฆ
ขาวที่ลอยล่องไป ไม่มีสิ่งตรึงรัดเหนี่ยงยึดดวงจิตไว้เป็น
เครื่องกีดขวาง
การพูดคุยสนทนากับผู้ที่อยู่เหนือความยึดมั่นถือมั่นในตน เสมือน
เป็นการเดินท่องไปในท้องทุ่งกว้างใหญ่ ปรอดโปร่งและอิสระเสรี
เรามักทำสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นยุ่งยากลำบากใจอยู่ทุกวัน การทำเช่นนี้
แท้จริงแล้ว มีประโยชน์อันใดเล่า เราเพียงแต่ใช้ประสบการณ์อันน้อย
นิดและความรู้ความสามารถที่ไม่อาจเรียกได้ว่า คล่องแคล่วปราด
เปรื่องของเรา เพื่อโจมตีผู้อื่นก็เพียงเท่านั้น แต่ทว่า.. สิ่งที่แลกได้มา
นั้นก็เป็นเพียงความเดียดฉันท์ชิงชังของอีกฝ่ายหนึ่ง
ยังมิสู้แหงนมองเมฆขาวบนฟ้าให้บ่อย เมฆขาวนั้นลอยล่องไปบนฟ้า
ตามแต่สายลมพัดพา เป็นอิสระกับการล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าสีคราม
กระจ่างตา
"จิตของคนเราก็ควรเป็นเช่นนั้น"
#phakkar #เน้นเอาฮา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น